Петрус язған биринчи хәт




1

1Әйса Мәсиһниң әлчиси болған мәнки Петрустин Понтус, Галатия, Кападокия, Асия вә Битинийә өлкилиридә яшаватқан һәм бу дунияда мусапир болған, Худаниң таллиған бәндилиригә салам. 2Худа Атимиз Өзиниң алдин-ала орунлаштуруши бойичә силәрни таллиди, Муқәддәс Роһ силәрни пак қилди. Буниңдики мәхсәт, Әйса Мәсиһкә бойсунуп, Униң қурванлиқ қени билән гуналириңлардин жуюлушуңлар үчүндур. Худа силәргә һәссиләп меһир-шәпқәт вә аманлиқ ата қилғай!

Һаятлиқ үмүти

3Рәббимиз Әйса Мәсиһниң Атиси болған Худаға мәдһийиләр ейтил­ғай! У бизгә чәксиз рәһимдиллик көрситип, Әйса Мәсиһниң өлүмдин тирилиши арқилиқ бизни йеңидин туғулдуруп, өчмәс бир үмүтигә егә қилди. 4Униң пәрзәнтлири болған бизләр үчүн асманда түгимәс, чиримас, солмас мирас сақланмақта. 5Худа алдин-ала тәйяр­лап қойған бу үзүл-кесил қутқузушни ахир заманда ашкарә қилғичә, Өзиниң қудрити билән силәрни ишәнчиңлар арқилиқ қоғдайду. 6Шуниң үчүн һазир силәрниң һәр хил синақлар түпәйлидин вақитлиқ азап-оқубәт тартип, һәсрәт чекишиңларға тоғра кәлсиму, шат-хорамлиққа чөмүңлар. 7Бундақ азап-оқубәт чекишиңларниң сәвәви ишәнчиңларниң саплиғини испатлаштур. Һәқиқий сап ишәнч болса, алтундинму қиммәтликтур. Гәрчә алтунниң саплиғини отта тавлаш арқилиқ испатлиғили болсиму, у биз үчүн бәри бир мәңгүлүк болалмайду. Ишәнчиңлар сап болса, Әйса Мәсиһ қайта кәлгән чағда бу ишәнч силәргә мәдһийә, шан-шәрәп вә һөрмәт елип келиду. 8Силәр бурун Әйса Мәсиһни көрүп бақмиған болсаңларму, Уни сөйүп кәлдиңлар. Һазир Уни көрмигән тәғдирдиму Униңға йәнила ишинисиләр. Шуңа қәлбиңлар тил билән ипадиләп бәргили болмай­диған чәксиз шат-хорамлиққа чөмди. 9Чүнки силәр һазир ишәнчиң­ларниң нишани болған қутқузулуштин һөзүрлини­ва­тисиләр.

10Бу қутқузулуш тоғрисида илгирики пәйғәмбәрләр тәпсилий издәнгән, уни чүшинишкә тиришқан һәм силәргә ата қилинған бу меһир-шәпқәт тоғрисида алдин-ала ейтқан еди. 11Әйса Мәсиһниң Роһи уларниң қәлбидә болуп, бу Роһ уларға Худа әвәтмәкчи болған Қутқазғучи чекидиған азап-оқубәтләр вә Униң бу азап-оқубәтләрни чәккәндин кейин еришидиған шан-шәриви тоғрисида алдин-ала мәлумат бәргән. Улар бу ишларниң қачан вә қандақ йүз беридиған­лиғи үстидә издәнгән. 12Худа бу пәйғәмбәрләргә уларниң бу ишларни алдин-ала ейтишиниң өзлири үчүн әмәс, бәлки силәр үчүн екәнли­гини билдүрди. Бүгүнки күндә Хуш Хәвәрни йәткүзгүчиләр асмандин әвәтилгән Муқәддәс Роһниң күчи билән бу ишларни силәргә йәт­күзди. Һәтта периштәләрму бу ишларниң әмәлгә ашурулғанлиғини көрүшкә тәлпүниду.

Пак яшаңлар

13Шуңа әқил-һошуңларни жиғип, өзәңларни сәгәк тутуңлар, үмүтүң­ларни Әйса Мәсиһ қайта кәлгән күнидә силәргә елип келидиған бәхит-саадәткә пүтүнләй бағлаңлар. 14Худаға бойсунидиған пәрзәнт­ләрдин болуңлар. Әйса Мәсиһни тонумиған чағлириңлардикидәк болмиғур һәвәсләргә берилмәңлар. 15Әксичә һәммә ишлириңларда пак болуң­лар, чүнки силәрни чақирған Худа пактур. 16Худа Муқәддәс Язмиларда: «Пак болуңлар, чүнки Мән пактурмән», дегән.

17Силәр кишиләрниң иш-һәрикитигә қарап адиллиқ билән сорақ қилидиған Худани «Ата» дегән екәнсиләр, ундақта бу дунияда мусапир болуп яшаватқан вақтиңларни Худани чоңқур һөрмәтләш билән өткүзүңлар. 18Чүнки силәргә мәлумки, силәр әҗдатлириңлардин қалған әһмийәтсиз турмуш йолиниң қуллуғидин азат болдуңлар. Бу қиммитини һаман йоқитидиған алтун яки күмүчтәк нәрсиләр билән әмәс, 19бәлки Худа әвәткән кам-котисиз Қозиниң, йәни Әйса Мәсиһ­ниң қиммәтлик қениниң төләмигә кәлди. 20Әйса Мәсиһ дуния ярити­лиштин илгирила Худа тәрипидин инсанларниң Қутқазғучиси болуш үчүн талланған. У мошу ахирқи вақитларда* силәр үчүн бу дунияға әвәтилип, ашкарә қилинди. Бу Худаниң силәр үчүн көрсәткән меһир-шәпқити. 21Силәр Әйса Мәсиһ арқилиқ Худаға ишинивати­силәр. Худа Әйса Мәсиһни өлүмдин тирилдүрүп, Униңға шан-шәрәп бәрди. Шуниң үчүн силәрниң ишәнчиңлар вә үмүтүңлар Худаға бағланған.

22Силәр һәқиқәткә бойсунғанлиғиңлардин қәлбиңлар пак қилинип, мәсиһийләрни сөйидиған сәмимий меһир-муһәббәткә егә болдуңлар. Шуңа бир-бириңларни чин қәлбиңлардин қизғин сөйүңлар. 23Чүнки силәр қайтидин туғулдуңлар. Бу йеңи һаят һаман өлүп кетидиған инсанлар арқилиқ әмәс, бәлки Худаниң сөзи, йәни Худаниң һаятий күчкә егә вә мәңгү моҗут сөзи арқилиқ болди. 24Худди Муқәддәс Язми­ларда йезилғинидәк:

«Пүткүл инсан гүл-гияға охшайду,

Уларниң шан-шәриви ғазаң болидиған чечәккә охшайду.

Гиялар қуруп, гүлләр солишип өлиду,

25Бирақ Рәббимизниң сөзи мәңгү моҗут болиду!»

Биз силәргә йәткүзгән Хуш Хәвәр дәл Рәббимизниң сөзидур.



*20. Ахирқи вақитлар — Әйса Мәсиһниң биринчи қетим бу дунияға келишидин тартим, иккинчи қетим келишигичә болған вақитни көрситиду.



 

2

1Шуниң үчүн барлиқ яманлиқ, һелигәрлик, сахтипәзлик, көрәл­мәслик вә төһмәтхорлуқларни ташлаңлар. 2-3Силәр Рәббимизниң меһир-шәпқитидин һөзүрләнгән екәнсиләр, худди йеңи туғулған бовақ аниниң сүтигә тәшна болғандәк, силәрму Худаниң сап сөзигә тәшна болуңлар. Буниң билән силәр гуналириңлардин үзүл-кесил қутқузулғичә, ишәнчидә өсүп йетәләйсиләр.

4Әйса Мәсиһ Худаниң салмақчи болған ибадәтханисиниң тирик һул Тешидур. Кишиләр Уни рәт қилған болсиму, лекин Худа Уни таллиди вә қәдирлиди, шуңа силәр Әйса Мәсиһкә йеқинлишиңлар. 5Шундақ қилсаңлар, Худаниң ибадәтханисиниң селишқа ишлитилидиған тирик ташлардин болисиләр. Силәр Худаға аталған роһанийлар болуп, Әйса Мәсиһ арқилиқ Худаға хизмәт қилиш вә мәдһийә ейтиш қатарлиқ Худани хурсән қилидиған қурванлиқларни берәләйсиләр. 6Муқәддәс Язмиларда мундақ дейилгән:

«Қараңлар, талланған бир қиммәтлик һул Тешини Сионға* қойдум.

Униңға ишәнгәнләр һәргиз наүмүттә қалмайду».

7-8Силәр Әйса Мәсиһтин ибарәт бу һул Тешиға ишәнгәнлигиңлар үчүн, бу һул Теши силәргә нисбәтән қиммәтликтур. Лекин Униңға ишән­мәй­диғанларға нисбәтән бу һул Теши дәл Муқәддәс Язмиларда дейилгинидәк:

«Қурулушчилар ташлавәткән бу Таш

Қурулушниң мәркизий һул Теши болуп қалди!»

«Бу Таш кишиләр путлишидиған Таш болди,

Адәмни жиқитидиған Таш болди».

Улар Худаниң Әйса Мәсиһ тоғрисидики Хуш Хәвирини рәт қилған­лиғи үчүн бу Ташқа путлишиду. Уларниң бундақ болуши алдин-ала бәлгүләнгән.

9Лекин силәр болсаңлар Худаниң таллиғанлири, Униң Падишали­ғи­ниң роһанийлири, Худаға аталған хәлиқ, шундақла Худаға мәнсүп болғанларсиләр. Силәрни қараңғулуқтин Өзиниң парлақ йоруқлуғиға чақирған Худа Өзиниң улуқлуғини башқиларға йәткүзүшүңлар үчүн силәрни таллиди. 10Бурун силәр Худаниң хәлқи әмәс едиңлар, лекин әнди Худаниң хәлқисиләр. Бурун силәр Худаниң рәһим-шәпқитигә еришмигән едиңлар, лекин әнди ериштиңлар.

Худаниң садиқ хизмәткарлири болуңлар

11Қәдирлик қериндашлирим, силәр бу дунияда пәқәт мусапир вә меһмансиләр. Шуңа силәрдин өтүнүп сораймәнки, өзәңларни силәр билән қаршилишидиған яман һәвәсләрдин тутувелиңлар. 12Әйса Мәсиһкә ишәнмәйдиғанлар алдида есил пәзиләт билән яшаңлар. Мошундақ қилғанда, гәрчә улар силәрни яман адәм дәп төһмәт қилсиму, лекин силәрниң яхши әмәлиятиңларни көрүп, Рәббимиз Әйса қайта кәлгән күни Худани улуқлайду.

13-14Рәббимизни һөрмәтләш үчүн, инсанлар арисидики һоқуқдар­ларға, йәни әң жуқури мәнсәптики падиша вә униң қол астидики һакимларға бойсунуңлар. Бу һоқуқдарлар яман иш қилғучиларни җазаға тартиш, яхши иш қилғучиларни һөрмәткә сазавәр қилиш үчүн тайинланған. 15Худаниң ирадиси шуки, силәрниң үстүңлардин шикайәт қилидиған надан адәмләрниң зуванини яхши әмәлиятиңлар арқилиқ тувақлаштур. 16Силәр әркин адәм болуп, һеч ким силәрниң ундақ яки бундақ қилиш-қилмаслиғиңларни мәнъий қилалмайду. Лекин бу әркинликни яман ишларни қилишниң баниси қиливалмай, Худаниң садиқ хизмәткарлири болуп яшаңлар, 17барлиқ инсанларни һөрмәтләңлар, мәсиһий қериндашлириңларға меһир-муһәббәт көрситиңлар, Худадин қорқуңлар, Падишани һөрмәтләңлар.

Әйса Мәсиһ сәвир қилишниң үлгисидур

18Әй қуллар, ғоҗайинлириңларни һөрмәтләп, уларға бойсунуңлар. Силәр яхши вә хуш пеил ғоҗайинларғила әмәс, бәлки қаттиқ қол ғоҗайинларғиму бойсунуңлар. 19Әгәр араңлардин бири наһәқ азап-оқубәт чәксә һәм бу азап-оқубәткә сәвир-тақәт қилиш Худаниң ирадиси екәнлигини билип, униңға сәвир-тақәт қилса, у Худани хурсән қилиду. 20Әгәр хаталиқ өткүзүп, тегишлик җазаға тартилғанда, униңға бәрдашлиқ бәрсә, буниң махтинидиған һеч йери йоқ! Лекин яхши ишларни қилип, азап-оқубәт чәксә һәм униңға бәрдашлиқ бәрсә, у Худани хурсән қилиду. 21Чүнки силәр мана шундақ азап-оқубәткә чақирилдиңлар. Әйса Мәсиһму силәр үчүн азап-оқубәт чекип, силәрни Өзиниң изидин маңсун, дәп силәргә үлгә қалдурди. 22Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк: «У гуна қилмиған, ағзидин бирәр еғизму һейлә-микирлик сөз чиқмиған». 23Әйса Мәсиһ һақа­рәткә учриғанда, тил қайтурматти. Азап-оқубәт чәккәндә, һеч кимгә қорқунуч салматти, әксичә Өзини адил һөкүм қилидиған Худаға тапшуратти. 24У бизниң гунаниң илкидә яшимаслиғимиз, бәлки һәққанийлиқ йолида меңишимиз үчүн, гуналиримизни Өз зиммисигә елип чапрас яғачқа миқлинип қурван болди. Силәр Униң ярилири билән шипа таптиңлар. 25Чүнки бурун силәр йолдин азған қойларға охшаттиңлар, лекин һазир өзәңларни қоғдайдиған Қойчиниң, йәни Әйса Мәсиһниң йениға қайтип кәлдиңлар.



*6. Сион — қедимки Исраилниң пайтәхти Йерусалимниң йәнә бир атилишидур.



 

3

Әр-аяллиқ мунасивәт

1-2Әй аяллар, силәрму әрлириңларға бойсунуңлар. Шундақ қил­саң­лар, Худаниң сөзигә ишәнмәйдиған әрләр өз аялиниң бу пәзи­литидин тәсирлинип Худаға ишиниши мүмкин. Силәрниң уларға артуқчә гәп қилишиңларниң һаҗити йоқ. Чүнки улар силәрниң Худа­ға болған чоңқур һөрмитиңлар вә пак пәзилитиңларни көрәләйду.

3Гөзәллигиңлар сиртқи көрүнүштики алаһидә ясавалған чачлириң­лар, тақиған алтун зебу-зенәтлириңлар вә есил кийимлириңлардин ибарәт әмәс, 4бәлки қәлбиңлардики өчмәс гөзәллик, йәни мулайим­лиқ вә тәмкинлигиңлардин ибарәт болсун, чүнки бундақ гөзәллик Худаниң алдида интайин қиммәтликтур. 5Бурунқи чағларда үмүтини Худаға бағлиған садақәтмән аяллар дәл мошундақ гөзәллик билән өзлирини зенәтләп, әрлиригә бойсунатти. 6Мәсилән, Сарә Ибраһимни «ғоҗайин» дәп атап, униң сөзлиригә бойсунатти. Силәр һеч немидин қорқмай тоғра ишларни қилсаңлар, силәрму Сарәниң пәрзәнтлири болған болисиләр. 7Әй әрләр, шуниңға охшаш силәрму аяллириңлар билән болған турмушта уларниң силәрдин аҗиз екәнлигини чүшинип, уларға көйүнүңлар вә уларни һөрмәтләңлар. Чүнки уларму силәргә охшаш Худа ата қилған йеңи һаяттин ортақ һөзүрләнгүчи­ләрдур. Шундақ қилсаңлар, дуалириңлар тосалғуға учримайду.

Һәққанийлиқ үчүн азап чекиш

8Жиғинчақлап ейтқанда, һәммиңлар бир нийәт, бир мәхсәттә болуңлар, бир-бириңларға һисдашлиқ қилиңлар, бир-бириңларни қериндашларчә сөйүңлар, меһриван вә кәмтар болуңлар. 9Яман­лиққа яманлиқ, аһанәткә аһанәт билән әмәс, әксичә бәхит тиләш билән җавап қайтуруңлар, чүнки Худа силәрни башқиларға бәхит тиләшкә чақирди. Бундақ қилсаңлар, Худа силәрниму бәхитлик қилиду. 10Худди Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк:

«Һаятни сөйүп, яхши күн кәчүрүшни халайдиғанлар,

Тилини яманлиқтин, ағзини һейлә-микирлик сөзләрдин жирақ тутсун.

11Яманлиқни ташлап, яхши ишларни қилсун,

Һәммиси билән инақ яшашқа тиришсун.

12Чүнки Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийлардидур,

Қулақлири уларниң дуасидидур.

Лекин Рәббимизниң нәприти яманлиқ қилғучилардидур».

13Әгәр силәр дайим яхши ишларни қилишқа тиришсаңлар, башқилар силәргә яманлиқ қилмайду. 14Лекин һәққанийлиқ йолида азап-оқубәт чәксәңларму, нәқәдәр бәхитликсиләр! Башқиларниң қорқутушидин қорқмаңлар вә әнсирәп кәтмәңлар, 15бәлки қәлбиң­ларниң чоңқур қатлимидин Рәббимиз Әйсаға орун берип, өзәңларни Униңға атаңлар. Силәрниң мәңгүлүк һаятқа болған үмүтүңларниң сәвәвини сориғанларға җавап беришкә һәр дайим тәйяр туруңлар. 16Буни мулайимлиқ вә һөрмәт билән ейтиңлар. Вижданиңларни сап тутуңлардә, силәргә төһмәт қилғучилар силәрниң Әйса Мәсиһкә мәнсүп болғанлиғиңлардин йетилгән пәзилитиңларни көрүп, өзлири қилған бу төһмәтлиридин хиҗил болсун. 17Әгәр азап-оқубәт чекиши­миз Худаниң ирадиси болса, ундақта яхши ишларни қилип азап-оқубәт чекишимиз, яман ишларни қилип азап-оқубәт чекишимиздин әвзәлдур. 18Есиңларда болсунки, Әйса Мәсиһ гуна қилип бақмиған болсиму, азап-оқубәт чекип, һәммимизни Худа билән яраштуруш мәхситидә биз гунакарларниң орнида өлди. Униң бирла қетимлиқ қурванлиқ қилиниши билән барлиқ гуналиримиз жуюлди. Униң тени өлгән болсиму, лекин Униң Роһи тирилдүрүлди. 19У солап қоюлған роһларниң йениға мошу роһий һаятлиғи билән берип, Өзиниң бу ғалибисини җакалиди. 20Солап қоюлған бу роһлар бурунқи заманда Нуһ пәйғәмбәр кемә ясаватқан мәзгилдә Худа сәвирчанлиқ билән улар­ниң товва қилишини күтсиму, Худаниң сөзигә қулақ салмиған киши­ләрниң роһлиридур. Нуһ пәйғәмбәр ясиған кемидә пәқәт бир қанчә кишила, йәни җәми сәккиз киши болуп, улар су арқилиқ қутқузулди. 21Бу бизниң һазирқи қутқузулғанлиғимизни билдүридиған суға чөмүл­дүрүшимизниң алдин-ала берилгән бешарити болиду. Чөмүл­дүрү­лүшимиз бәдинимизниң кирдин тазилиниши әмәс, бәлки өзимизни Әйса Мәсиһниң тирилдүрүлүши арқилиқ пак виждан билән Худаға беғишлишимиздур. 22Тирилдүрүлгән Әйса Мәсиһ асманға чиқип, Худаниң оң йенида олтармақта. Периштәләр, асмандики һоқуқ­дарлар вә башқа барлиқ күчлүкләр Униңға тиз пүкмәктә.


4

Худа йолида яшаш

1Әйса Мәсиһ җисманий җәһәттә азап-оқубәт чәккән екән, силәрму шундақ ирадә билән өзәңларни қуралландуруңлар. Чүнки Худа йолида җисманий җәһәттә азап-оқубәт чәккән киши, гуна қилишни тохтитишқа бәл бағлиған болиду. 2Буниң билән кейинки һаятиңларни яман һәвәсләргә берилиш билән әмәс, бәлки Худаниң ирадисигә мувапиқ өткүзисиләр. 3Бурун силәр Худаға ишәнмәйдиғанлар яхши көридиған ишларни қилип, көп вақтиңларни өткүзүвәттиңлар. Силәр бузуқчилиқ, шәһванийлиқ, һарақкәшлик, әйш-ишрәт, ачкөзләрчә йәп-ичиш вә жиркиничлик бутпәрәсликләр ичидә яшап кәлгән едиңлар. 4Худаға ишәнмәйдиған адәмләр һазир силәрниң өзлиригә охшаш шәһваний турмушқа берилмигәнлигиңларға һәҗәплинип, силәрни һақарәтлимәктә. 5Лекин улар бу қилмишлири үчүн сорақ қилишқа тәйяр турған Худаға һесап бериду. Кәлгүсидә Худа пүткүл инсанни, мәйли тирикләр яки өлгәнләр болсун, һәммисини сорақ қилиду. 6Шу сәвәптин Худаниң Хуш Хәвири өлгәнләргиму, улар өлмәс­тин бурун йәткүзүлгән еди. Нәтиҗидә Хуш Хәвәрни қобул қилғанлар гәрчә җисманий җәһәттә башқа инсанларға охшаш, Худаниң һөкүми билән өлгән болсиму, лекин уларниң роһи Худа ата қилидиған мәңгү­лүк һаят билән яшайду.

Худаниң садиқ хизмәтчиси

7Дунияниң ахирлишидиған күни йеқинлашмақта. Шуңа силәр еғир-бесиқлиқ вә сәгәклик билән дуа қилиңлар. 8Һәммидин муһими, бир-бириңларға сәмимий меһир-муһәббәт көрситиңлар, чүнки меһир-муһәббәт нурғун гуналарни кәчүргүзүветиду. 9Бир-бириңлардин нарази болмай, меһмандост болуп өтүңлар. 10Худа тәрипидин һәр бириңларға хилму-хил һәдийә сүпитидә ата қилинған қабилийәтләрни яхши қоллинип, бир-бириңларға хизмәт қилиңлар. 11Кимгә Худа тоғрисида тәлим бериш қабилийити ата қилинған болса, у Худаниң сөзлирини сөзлисун, кимгә башқиларға хизмәт қилиш қабилийити ата қилинған болса, у Худаниң бәргән күч-қудрити билән хизмәт қилсун. Буниң билән һәммә ишта Худа Әйса Мәсиһ арқилиқ мәдһийилиниду. Барлиқ шан-шәрәп вә күч-қудрәт Худаға әбәдил-әбәт мәнсүп болғай, амин!

Мәсиһийләрниң азап-оқубәткә сәвир қилиши

12Қәдирлик қериндашлирим, силәр қаттиқ синақларға дуч кәлгиниң­ларда, әҗайип бир ишқа йолуқуп қалдим, дәп һәйран болмаңлар. 13Әксичә Әйса Мәсиһниң азап-оқубәтлиригә ортақ болғанлиғиңлардин хошал болуңлар. У шан-шөһрәт билән қайтип кәлгәндә, силәрму шат-хорамлиққа чөмисиләр. 14Әйса Мәсиһкә ишәнгәнлигиңлар сәвәвидин һақарәткә учрисаңлар, нәқәдәр бәхитликсиләр! Чүнки Худаниң улуқ Роһи силәрниң қәлбиңлардин орун алған. 15Араңлардин бириниң азап-оқубәт чекиши һәргизму қатиллиқ, оғрилиқ вә яманлиқларни қилиш яки башқиларниң ишиға арилишиш сәвәвидин болмисун. 16Лекин араңлардин бири Әйса Мәсиһкә әгәшкүчи дәп аталғанлиғи сәвәвидин азап-оқубәт чәксә, у буниңдин номус қилмисун. Әксичә шу нам билән аталғанлиғи үчүн Худани мәдһийилисун, 17чүнки сорақ вақти башланди. Бу сорақ алди билән Худаниң пәрзәнтлири, йәни мәсиһийләрниң ишәнчини синаштин башлиниду. Әгәр бу биз мәсиһий­­­ләр үчүн қийин болса, у һалда Худаниң сөзигә қулақ салмиған­лар­ниң ақивити қандақ болар? 18Дәл Муқәддәс Язмиларда йезилғи­нидәк:

«Әгәр адил адәмләрниң қутқузулуши тәс болса,

Худа йолида маңмиғанлар вә башқа гунакарларниң ақивити қандақ болар?»

19Шуниң үчүн Худаниң ирадиси билән азап-оқубәт чәккәнләр җени­ни ишәнчлик Яратқучиға аманәт қоюп, яхши ишларни қилишни давамлаштурсун.


5

Йетәкчиләр вә яшларға қилинған несиһәт

1Һазир мән араңлардики мәсиһийләр җамаитиниң йетәкчи­ли­ригә бир еғиз сөз қилмақчимән. Чүнки мәнму силәргә охшаш бир йетәкчи һәм Әйса Мәсиһниң чапрас яғачта чәккән азап-оқубәт­ли­риниң гувачиси. У қайтип кәлгәндә, Униң намайән қилиди­ған шан-шәривидин һөзүрләнгүчимән. Йетәкчи сүпитимдә силәр йетәкчи­ләрдин шуни өтүнимәнки, 2қойчи қойлириға яхши қариғини­ға охшаш, силәрму Худа силәргә аманәт қилған мәсиһийләр җамаити­ниң һалидин хәвәр елиңлар. Буни мәҗбурийәт, бәлки Худаниң ирадиси бойичә разимәнлик билән қилиңлар. Пул тепиш үчүн әмәс, қизғинлиқ билән қилиңлар. 3Силәргә аманәт қилинған бу мәсиһийләр җамаитиниң һөкүмрани болувалмаңлар, әксичә бу җамаәткә үлгә болуңлар. 4Шундақ қилсаңлар, баш Қойчи Әйса Мәсиһ қайтип кәлгән­дә, мәңгү чечәкләп туридиған шан-шәрәп таҗиға еришисиләр.

5Әй жигитләр, силәрму йетәкчиләргә бойсунуңлар. Һәммиңлар бир-бириңларға кәмтар болуңлар, чүнки Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк: «Худа қаршидур тәкәббурларға, меһир-шәпқәт қилар кәмтарларға». 6Өзәңларни Худаниң қудрәтлик қоли астида төвән тутуңлар. Шундақ қилсаңлар, вақти кәлгәндә Худа силәрни үстүн қилиду. 7Барлиқ ғәм-қайғулириңларни Худаға тапшуруңлар, чүнки У силәргә ғәмхорлуқ қилиду.

8Өзәңларни һошияр вә сәгәк тутуңлар, чүнки дүшминиңлар болған шәйтан худди ечиқап кәткән ширдәк араңлардики мәсиһийләрни жутмақчи болуп, қатирап жүриду. 9Силәр мустәһкәм ишәнчиңлар билән шәйтанға тақабил туруңлар. Чүнки есиңларда болсунки, дунияниң һәр қайси җайлиридики қериндашлириңларму силәргә охшаш азап-оқубәт чекиватиду. 10Пүткүл меһир-шәпқәтниң мәнбәси болған Худа силәрни Әйса Мәсиһ арқилиқ Өзиниң мәңгүлүк шан-шәривигә чақирған. Силәр вақитлиқ азап-оқубәт чәккиниңлардин кейин, Худа силәрни дәс турғузуп, силәрни чидамлиқ қилип, ишәнчиң­ларни мустәһкәм вә тәврәнмәс қилиду. 11Барлиқ күч-қудрәт Худаға әбәдил-әбәт мәнсүп болғай, амин!

Ахирқи салам

12Мән Худа йолидики садиқ қериндишим Силасниң ярдими билән бу қисқиғина хәтни яздим. Ушбу хәтни йезишимдики мәхсәт силәрни илһамландуруш вә Худаниң һәқиқий меһир-шәпқити һәққидә гувалиқ бериштин ибарәттур. Бу меһир-шәпқәттә чиң туруңлар.

13Силәр билән биллә Худа тәрипидин талланған Бабилдики* мәсиһий­­ләр җамаитидин вә Худа йолидики оғлум Маркустин силәргә салам. 14Бир-бириңлар билән меһриванларчә саламлишиңлар. Силәр­гә, йәни Әйса Мәсиһкә мәнсүп болған һәммиңларға аманлиқ яр болғай!



*13. Бабил — шу вақиттики мәсиһийләр арисида Рим шәһири мәхпий һалда Бабил дәп атилатти.