Уйғурчә Муқәддәс Китап җәмийити

Петрус язған иккинчи хәт

1

¹Әйса Мәсиһниң хизмәткари вә әлчиси болған мәнки Симун Петрустин силәргә салам! Силәр бизниң Худайимиз вә Қутқаз­ғучимиз болған Әйса Мәсиһниң адиллиғи арқилиқ биз билән охшаш қиммәтлик бир ишәнчкә муйәссәр болдуңлар. ²Силәр Худани вә Рәббимиз Әйсани тонуғансири Худаниң силәргә көрситидиған меһир-шәпқити вә аманлиғи техиму ашқай!

Әйса Мәсиһни тонушни чоңқурлаштуруш

³Биз Әйса Мәсиһни һәқиқий тонуғанлиғимиздин, У Өзиниң күч-қудрити, йәни Худаниң күч-қудрити арқилиқ бизгә Худаниң ирадиси бойичә һаят кәчүрүшимиз үчүн еһтияҗлиқ болған һәммә нәрсини ата қилди. У бизни Өзиниң улуқлуғи вә есил пәзилити билән чақирди. ⁴У Өзиниң улуқлуғи вә есил пәзилити арқилиқ бизгә наһайити улуқ вә қиммәтлик вәдиләрни бәрди. Булар арқилиқ биз бу дуниядики инсанларниң болмиғур һәвәслиридин келип чиққан әхлақсизлиқтин қутулуп, Худаниң тәбиитигә охшаш тәбиәткә егә болалаймиз. ⁵Шуңа силәр пүтүн күчүңлар билән ишәнчиңларға есил пәзиләтни, есил пәзилитиңларға Худа тоғрисидики билимни, ⁶билимиңларға өзәңларни башқурушни, өзәңларни башқурушуңларға сәвирчанлиқни, сәвирчан­лиғиңларға Худаға болған садақәтмәнликни, ⁷садақәтмәнлигиңларға қериндашларни сөйүшни, қериндашларни сөйүшүңларға башқиларға меһир-муһәббәт көрситишни қошушқа тиришиңлар. ⁸Чүнки силәр бу хусусийәтләргә егә болсаңлар, шун­дақ­ла бу хусусийәтләрни һаятиң­ларда техиму йетилдүрсәңлар, силәрниң Рәббимиз Әйса Мәсиһкә болған тонушуңлар әһмийәтсиз болмайду, әксичә һаятиңларда яхши нәтиҗиләр барлиққа келиду. ⁹Бу хусусийәт­ләргә егә болмиған киши пәқәт бурниниң учинила көрәләй­диған яки кор кишигә охшайду. Ундақ киши бурунқи гуналиридин пак қилин­ған­лиғини унтуған болиду.

¹⁰Әй қериндашлар, Худа силәрни Өзиниң муқәддәс хәлқи болушқа таллиди вә чақирди, шуниң үчүн силәр өз һаятиңларда буни испат­лашқа тиришиңлар. Мана шундақ қилсаңлар, һеч қачан ишәнч йоли­дин чәтнәп кәтмәйсиләр. ¹¹Рәббимиз болған Қутқазғучимиз Әйса Мәсиһниң мәңгүлүк Падишалиғидиму қизғин қарши елинисиләр.

¹²Шуңа гәрчә силәр бу ишларни билгән һәм өзәңларға йәткүзүлгән һәқиқәттә чиң туруватқан болсаңларму, мән йәнила һәр дайим бу ишларни есиңларға салмақчимән. ¹³Һаят вақтимда буларни ядиңлар­ға селип, силәрни ойғитип турушни лайиқ көрдүм. ¹⁴Рәббимиз Әйса Мәсиһниң бурун маңа аян қилғинидәк, һаятимниң пат арида ахир­лишидиғанлиғини билип туруватимән. ¹⁵Силәрниң бу ишларни мән бу дуниядин кәткәндин кейинму һәр дайим есиңлардин чиқар­мас­лиғиңлар үчүн күчүмниң баричә тиришиватимән.

Муқәддәс Язмилардики сөзләргә әмәл қилиш

¹⁶Биз әлчиләр силәргә уқтурған Рәббимиз Әйса Мәсиһниң күч-қудрити вә қайта келидиғанлиғи тоғрисидики һәқиқәтни һәргизму өзимиз ойдуруп чиқмидуқ. Биз Әйса Мәсиһниң шан-шөһритини өз көзүмиз билән көргәнмиз. ¹⁷Әйса Мәсиһ муқәддәс тағда Худа Атимиздин шан-шәрәп вә улуқлуққа еришкәндә, улуқ Худаниң: «Бу Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән Униңдин хурсәнмән», дегән авази аңланди. ¹⁸Шу чағда биз муқәддәс тағда Әйса Мәсиһ билән биллә болғачқа, асмандин кәлгән бу авазни өз қулиғимиз билән аңлидуқ.^{* 19}Шуниң билән биз бурунқи пәйғәмбәрләрниң Әйса Мәсиһ һәққидә ейтқан сөзлириниң ишәнчлик екәнлигини һәқиқий чүшәндуқ. У сөзләргә қулақ салсаңлар, яхши қилған болисиләр. Чүнки таң сүзүл­гичә, йәни таң юлтузи Әйса Мәсиһ келип, қәлбиңларни толуқ йорут­қичә, бу сөзләр худди қараңғулуқта йолни йорутуп беридиған чираққа охшаш чақнап туриду. ²⁰Шуни әң муһим дәп билиңларки, Муқәддәс Язмилардики пәйғәмбәрлик сөзләрни пәйғәмбәрләр өзлири ойлап чиққан әмәс. ²¹Чүнки һәр қандақ пәйғәмбәрлик сөз инсанларниң ирадисидин кәлмәйду. Әксичә улар Худаниң сөзлири болуп, ­Муқәддәс Роһниң тәсирләндүрүши билән йәткүзүлгән.

2

Сахта пәйғәмбәрләр вә сахта тәлим бәргүчиләр

¹Бурун исраил хәлқи ичидә сахта пәйғәмбәрләр болғинидәк, силәр­ниң араңлардиму сахта тәлим бәргүчиләр мәйданға чиқиду. Улар адәмләрни һалак қилидиған сахта тәлимләрни араңларға йошу­рун киргүзиду. Улар һәтта өзлириниң гуналириниң төләмини төләп, җенини қурван қилған Рәбниму рәт қилиду. Буниң билән улар тезла өз бешиға һалакәт кәлтүриду. ²Нурғун кишиләр уларниң шәрмәндилигигә әгишип кетиду. Бу сахта тәлим бәргүчиләр сәвәви­дин Әйса Мәсиһ вә Униң һәқиқәт йоли һақарәткә учрайду. ³Улар ачкөз болғачқа, ойдурма сөзләр билән мал-мүлкүңларни талан-тараҗ қилиду. Худаниң уларға беридиған җазаси бурундин тәйярдур, уларниң һалакити болса кечиктүрүлмәйду.

⁴Худа гуна қилған периштәләрни аяп қоймиди. Бәлки уларни дозаққа ташлап, уларни сораққа тартқичә, қараңғу өңкүрләргә солап қойди. ⁵Худа қедимки заманларда яшиған кишиләрниму аяп қоймиди. Улар гунаға берилгән болғачқа, Худа дунияни кәлкүн билән ғәриқ қилип, уларни җазалиди. Худа пәқәт шу замандики кишиләрни һәққанийлиқ йолиға меңишқа дәвәт қилған Нуһ пәйғәмбәр вә униң аилисидики йәттә кишини сақлап қалди. ⁶Худа кейин йәнә Содом вә Гомора шәһиридики кишиләрни җазалап, уларниң шәһәрлирини көйдүрүп күл қиливәтти. Худа мошундақ қилиш арқилиқ гуна йоли­да маңғанларниң қандақ җазаларға учрайдиғанлиғи тоғрисида кейинки әвлатларға ибрәт бәрди. ⁷Лекин Худа бу икки шәһәрдики кишиләрни җазалаш билән бир вақитта, уларниң шәһванийлиқ­ли­ридин жиркәнгән һәм тоғра йолда маңған Лутни қутқузған еди. ⁸Әшундақ кишиләрниң ичидә яшиған бу дурус адәмниң қәлби аңли­ған вә көргән яман ишлар түпәйлидин һәр күни азаплинатти. ⁹Шуниңдин көрүвалалаймизки, Худа тоғра йолда маңғанларни улар дуч кәлгән синақлардин қандақ қутқузидиғанлиғини билиду. Шуниң­дәк Худа гуна йолида маңғанларни җазалаш үчүн уларни сорақ күнигичә қандақ сақлашни билиду, ¹⁰болупму бузуқ һәвәслиригә берил­гән вә Худаниң һоқуқиға сәл қариған һелиқи сахта тәлим бәргү­чи­ләрни қандақ җазалашни билиду.

Улар өзини чоң тутуп, мәғрурларчә иш қилиду һәм асмандики улуқ­ларға һақарәт қилиштин қорқмайду. ¹¹Һәтта күч-қудрәттә бу сахта тәлим бәргүчиләрдин һәссиләп үстүн болған периштәләрму Худаниң алдида асмандики бу улуқларға төһмәт чаплап уларни әйиплимәйду. ¹²Лекин бу сахта тәлим бәргүчиләр өзлири чүшәнмәйдиған ишлар үстидә халиғанчә күпүрлүк қилиду. Бу кишиләр худди олинип боғузлиниш үчүн туғулған явайи һайванатлардәк әқилсиз келиду һәм бу явайи һайванатларға охшаш һалак қилиниду. ¹³Бу кишиләр башқи­ларға қилған наһәқчилигигә чүшлүк җазаға учрайду. Улар һәтта күндүзи очуқ-ашкарә һалда әйш-ишрәт қилишниму ләззәт, дәп һесаплайду. Бу кишиләр силәр билән бир дәстиханда олтарғинида силәрни алдиғанлиғидин зоқлиниду һәм силәргә номус вә дағ кәлтүри­ду. ¹⁴Уларниң қәлби бузуқ җинсий һәвәслири билән толған болуп, тохтимастин гуна қилип туриду вә ишәнчтә аҗиз кишиләрни азду­риду. Уларниң қәлби ачкөзлүккә көнүп кәткән болуп, улар Худаниң ләнитигә кәткәнләрдур. ¹⁵Улар Беорниң оғли Билъамниң йолиға меңип, тоғра йолдин чәтнәп кәтти. Билъам пулпәрәс болғачқа, яман­лиқ қилди. ¹⁶Униң қилған гуналири түпәйлидин Худа уни әйиплиди. Худа униң ешигини зуванға кәлтүрүп, бу «пәйғәмбәрниң» қилмақчи болған ахмақларчә ишини тосиди.^*

¹⁷Бу сахта тәлим бәргүчиләр қуруп кәткән булақларға вә гүлдүри бар, ямғури йоқ булутларға охшайду. Худа уларға қап-қараңғулуқта җай һазирлап қойди. ¹⁸Чүнки улар ялған-явдақ сөзләр билән махтинип, өзини хата йолдин йеңила тартқанларниң шәһваний һәвәслирини қозғитиш билән уларни аздуриду. ¹⁹Улар аздурулғанларға «Силәр бизгә охшаш мошундақ қилсаңлар, һәқиқий әркин болисиләр», дәп вәдә қилиду. Лекин улар әмәлиятта бузуқлуқниң қуллиридур, чүнки адәм немә тәрипидин бойсундурулған болса, шуниң қули болиду. ²⁰Әгәр бири Рәббимиз болған Қутқазғучи Әйса Мәсиһни тонуш арқилиқ бу дунияниң напаклиқлиридин қутулуп, кейин шундақ напак ишларға йәнә қайта киришип шу напаклиқларниң қули болуп қалса, униң кейинки һали дәсләпкисидинму яман болиду. ²¹Чүнки һәққанийлиқ йолини билип туруп, өзигә йәткүзүлгән муқәддәс әмирдин үз өргәндин көрә, бу йолни задила билмигән яхши. ²²Униң яман йолға қайтқини дәл һекмәтлик сөзләрдә ейтилғиниға охшайду: «Ишт айлинип өз қусуғини йәр» вә йәнә «Чошқа жуюнуп чиқипла патқақта еғинар».

3

Рәббимизниң келидиған күни

¹Қәдирлик қериндашлар, һазир силәргә йезиватқиним иккинчи хетимдур. Һәр икки хетимдә бу ишларни ядиңларға селип, силәрни тоғра пикир қилишқа йетәкләшкә тириштим. ²Муқәддәс пәйғәмбәрлиримиз бурун ейтқан сөзләрни вә Қутқазғучимиз, йәни Рәббимиз Әйса Мәсиһ әлчиләр арқилиқ бәргән әмирләрни есиң­ларда тутушуңларни сораймән.

³Әң муһими шуни билишиңлар керәкки, ахир заманда өзиниң яман һәвәслириниң кәйнигә киридиған, силәрни мәсқирә қилидиған кишиләр чиқиду. ⁴Улар силәрни, «Рәббиңлар Мән қайта келимән дегәнғу! У қени? У қайтип кәлмидиғу! Бовилиримиз аләмдин өтүп таки һазирғичә һәммә ишлар охшаш болуп, дуния яритилған вақиттикидин һеч қандақ пәрқи йоқтур?» дәп мәсқирә қилишиду. ⁵Һалбуки, улар әң қедимки заманда Худаниң Өз әмри билән асманни яратқанлиғини вә йәрниң судин һәм су арқилиқ барлиққа кәлгәнли­гини қәстән унтуйду. ⁶Худа су билән, йәни кәлкүн сүйи билән Нуһ пәйғәмбәр яшиған дунияни ғәриқ қилған еди. ⁷Худа йәнила Өз әмри билән Өзиниң йолида маңмиғанларниң сораққа тартилип һалак қилинидиған әшу күндә асман билән зиминниң отта көйдүрүлүшини бәлгүлиди. Шуңа асман билән зимин та шу күнигичә сақлиниду.

⁸Қәдирлик қериндашлирим, шуни унтумаңларки, Рәббимиз вақит­ниң чәклимисигә учримиғачқа, Униң нәзәридә бир күн миң жилдәк, миң жил бир күндәктур. ⁹Рәббимиз һәргизму бәзиләрниң ойлиғинидәк Өзиниң қайта келиши тоғрисидики вәдисини орун­лаш­ни кечиктүр­гини йоқ. Бәлки У силәргә кәңчилик қилиш сәвәви­дин техи қайта кәлмиди. Худа һеч кимниң мәңгү һалак болушини халимайду, бәлки У барлиқ инсанларниң товва қилишини халайду.

¹⁰Лекин Рәббимиз Әйса чоқум қайтип келиду. Бу күнниң келиши худди оғриниң келишидәк күтүлмигән вақитта болиду. У күни пүтүн асман қаттиқ гүлдүрлигән аваз билән ғайип болиду. Асман җисим­лири көйүп түгәйду. Зимин вә униңдики пүткүл нәрсиләрму көйүп гумран болиду. ¹¹Һәммә нәрсә мана шундақ йоқилиду. Ундақта, силәр қандақ адәмләрдин болушуңлар керәк? Силәр пак яшап, Худа йолида маңидиған адәмләрдин болушуңлар керәк. ¹²Силәр қиямәт күнини интизарлиқ билән күтүп, у күнниң тезирәк келиши үчүн бар күчүңлар билән Худаға хизмәт қилиңлар. У күнниң келиши билән пүтүн асман көйүп түгәйду, асман җисимлириму шиддәтлик отта ерип йоқайду. ¹³Лекин биз Худа вәдә қилған йеңи асман-зиминни интизарлиқ билән күтүватимиз. У йәрдә пәқәт һәққанийлиқ йолида маңидиғанларла яшалайду.

¹⁴Шуниң үчүн, әй қәдирлик қериндашлирим, бу ишларни күтүват­қан екәнсиләр, Худаниң алдида әйипсиз вә камчилиқсиз яшашқа һәм Худа билән инақлиқни сақлап қелишқа тиришиңлар. ¹⁵Рәббимиз­ниң кәңчилик қилишини көп адәмләрниң қутқузулуш пурсити дәп билиң­лар. Бу дәл қәдирлик қериндишимиз Павлусниң өзигә ата қилинған әқил-парасәт билән силәргә язғиниға охшаштур. ¹⁶У барлиқ хәт­лиридә бу ишлар һәққидә тохталған. Униң хәтлиридә чүшиниш тәс болған бәзи җайлар бар. Худа тоғрисидики билими аз вә ишәнчтә аҗиз кишиләр Муқәддәс Язмиларниң башқа қисимлирини бурмили­ғандәк, Униң хәтлиридики чүшиниш тәс болған җайларниму бурми­лап чүшәндүриду. Мошундақ қилғанлар өзигә һалакәт елип келиду.

¹⁷Қәдирлик қериндашлирим, бу сахта тәлим бәргүчиләр тоғриси­дики ишларни алдин-ала билгән екәнсиләр, бу яман адәмләрниң хата тәлимигә әгишип, мустәһкәм мәйданиңларни йоқитип қоюштин һошияр болуңлар. ¹⁸Әксичә ишәнчиңлар Рәббимиз болған Қутқазғу­чимиз Әйса Мәсиһниң меһир-шәпқити вә Уни тонушуңлар арқилиқ давамлиқ өсүп барсун. Барлиқ шан-шәрәп Рәббимизгә әбәдил-әбәт мәнсүп болғай!